СҰЛУ ДҮНИЕ
Сұлу тағдыр, сұлу дүние аңсаған,
Беу көңілім, не табайын мен саған?
Елік көңілім елеңдейді әйтеуір,
Шыға алмай бір қорығынан қоршаған.
Сол қорықтан қайда қашам қарағым,
Өсіп-өндім, сол қорадан тарадым.
Есіл дертім басқа әлемде екенін,
Жан адамға айта алмай-ақ барамын.
Сұлу дүние!
Жоқсың ба, әлде барсың ба?
Әлде бәрі қап-қалды ма артымда.
Жүрісімнен түк өнбейді
Жорғадай
Жорғалаған қара қатқақ,
Қарсызда.
Сұлу дүние сеземін ғой бекерін,
Сұлулықтың талай таттық шекерін.
Абақтыдан енді шығар тұтқындай
Онда неге елең-елең етемін?
Егделікке бұрғаныммен бетімді,
Сұлу дүние көзім сенде секілді.
Пақыр пенде болғым келмей әйтеуір,
Алабұрттым,
Аспанға ұштым,
Не тынды?
Армандадым,
Тас қорамнан секірдім.
Қасқыр болып ұлыдым да,
Арыстан боп өкірдім.
Сөкет көрді бұл ісімді басқалар
Сөйтіп жүріп сүйкімімді кетірдім.
Сұлу дүние ішімде жүр бірақ та,
Шығып алып жылайтұғын жыраққа
Көз жасындай асыл текті жетімнің.