17.09.2022
  89


Автор: Қатира Жәленова

БҰРЫНҒЫДАЙ БОЛМАЙДЫ

Көкірегіңе
Күн болып кіремін де,
Өмір бойы лапылдап жанам деп ем.
Кешір мені!
Жерледім жүрегімде
Сезімімді бейкүнә саған деген.
Сорыма ма,
Білмеймін,
Бағыма ма?..
Жол бөлінді...
Өзіңмен бір жүр едім.
Тағы да енді
Біреуді сағына ма,
Тағы да енді
Біреуге табына ма,
От боп тұрып
Суынған бұл жүрегім?!
Біз алыстап барамыз,
Міне, мүлде,
Сен – күнбатыс,
Мен – бейне шығыстаймын,
Бұрынғыдай
болмасын білемін де,
Бұрынғыдай
болуға тырыспаймын.
Қыдырмаймын өзіңмен бақта жүріп,
Бұрынғыдай
Алдамшы үмітке еріп.
Әңгіме де айтпаймын ақтарылып,
Бұрынғыдай
Алдыңа күліп келіп.
Сен келер деп
Елеңдеп көңілім де,
Бұрынғыдай
Болмайды алаң бүгін.
Бір өзгеріс бар
Менің өмірімде,
Мен жат тартып барамын саған,
Күнім!
Тағдырыңнан қаншама сұрағанмен,
Өткен өтті...
Ешқашан оралмайды!
Сынған шыны
Қайтадан құрағанмен,
Бұрынғыдай
Бәрібір бола алмайды!





Пікір жазу