ҚҰРБЫҒА СЫР
Сендің білем...
Менен сыр жасырмадың,
Керек еді сырласу расында бір...
Өртеніпті отыңа бір бозбала,
Жанарыңда байқамай жасын барын.
Жалыныңды жүрерсің
Өшіре алмай,
Тартына гөр,
Тұрғанда есің аумай!
Көбелектей
Әр гүлге ұшып-қонған,
Ол жігіттің
Ұнаттың несін,
Алла-ай?..
Айтпай-ақ қой!
Ол жайлы көп білемін...
Сұрамашы ештеңе тек – тілегім!
Шуда жіптей шатысқан
Тағдырымды
Қалай саған тарқатып жеткіземін?!
Жүрегіме талшық қып өмір нәрін,
Сүйіп айтар
Сол болып дәйім әнім,
Жүр едім ғой...
Жалт берді алдамшы үміт,
Тағдырыма кекті боп не қыламын?!
Сазды әуені үзіліп асыл әннің,
Жанарымда кезім көп жасырған мұң.
Сортаң тартқан
Ақ нөсер – көз жасыма
Күйіп кеткен
Сарғайып жасыл маңым...
Білмейсің сен,
Құрбым-ау,
Мен туралы,
Арбасу көп кеудемде жойқын әлі...
Махаббат та
Осылай шайыла ма,
Айтшы,
Мынау өмірде толқымалы?!
Ащы-тұщы кездерін сезіндіріп,
Таңды атырып үмітпен,
Көз ілдіріп,
Қуаныш пен қайғысы
Тайталаса,
Түлкі болып арбайды, ә, өмір...
Қызық