17.09.2022
  161


Автор: Қатира Жәленова

АҢСАҒАН МЕНІҢ ӘНІМСІҢ

Бұрап тұрып
Домбыраның құлағын,
Сырлы саз боп
Көкірегіме құладың.
Өмір бойғы
Сағынышым едің сен,
Жүрегімнің
Дертін тапты-ау бұл әнің...
Бәрі-бәрі жадымда тұр жатталып,
Шертсең егер қос ішекті баптанып.
Әуел бастан
Әнге ғашық жүрегім,
Қалушы еді-ау,
Өртенуге шақ қалып...
Қос дауыспен әнге салсақ баяулап,
Ұйып қана тыңдайтын-ды бар аймақ.
Екеумізді
Сол күндерге оралтқан
Осы бір шақ
Біздер үшін аяулы-ақ!
Бірақ, бірақ...
Өрт ұшқынын тастама!
Жанарыңмен жанарымды жасқама!
Тек аңсаған
Әнім болып қал енді,
Тағдыр бізді қоспап еді баста да...





Пікір жазу