АУРУХАНАДАН ХАТ
Терезенің алдында шуақтаған,
Ей, ақ кептер,
Достықты қуаттаған,
Неге маған
Жат тартты кей жақыным,
Жеткіз соның дерегін сұрап маған!
Жіберейін хат байлап қанатыңа,
Сәлем жеткіз,
Жабырқау жан атынан...
Ораларсың тезірек,
Күтемін мен
Төзімімнің сарқылып, тағаты бар...
Дұғай сәлем дегейсің Назгүліме,
Шөліркедім жаз дидар, назды үніне.
Алданумен жүр ме екен
Онсыз-дағы
Күйбеңі мол тірліктің аз күніне...
Өкпелі ме, япырым-ай, әлденеге,
Іздемейді құрбысын Сәуле неге?
Көңілімнің шуағын түсірем деп,
Жүрдім бе екен бекерге әурелене...
Дос-жаранның өзгесі келді бәрі,
Тіршіліктің кеудеме ендіре әнін,
Жанарыма қондырды
Күн мен Айды,
Жүрегінің жылуын, берді нәрін...
«Жібермеймін, құрсаулап, еркіңе» деп,
Жүрегімнің жатқанда дерті меңдеп,
Қанатымен су септі
Олар маған
Бұрынғыдай қалпына келтірем деп.
Келмедіңдер
Тек сендер,
Әттеген-ай,
Айтылмайды сондықтан өкпе қалай?..
Сәл нәрседен жүдейтін көңілдердің
Сәл нәрседен суысып кетпегі оңай.
Өздеріңсіз кеш түсіп,
Таң атпады,
Айналайын,
Достарым,
Қанаттарым,
Қайтарыңдар дертімнің бетін кері,
Қолтығымнан демеуге жарап бәрің!
Өздеріңсіз кеш түсіп,
Таң атпады,
Нұр, шұғыласын бойыма таратпады.
Санап өткен әр күнді, әр аптаны,
Терезеден отырмын қарап тағы...
Қайдасыңдар,
Достарым,
Қанаттарым?