«ТАУТҮРГЕН» ӘСЕРЛЕРІ
Ауасы – бал,
Тұп-тұнық аспаны бар,
Суы – зәмзәм,
«Әулие бастауы» бар,
Шоқыланған таулары,
Асқары бар,
Жүрегі от
Жалынды жастары бар.
Таң алдында
Құбылып жалқын нұрмен,
Құлпырады бояулар
Сан түрлі өңмен.
Аңыз қылып
Көрген ел айтып жүрген,
Таудай әсер алдым мен
«Таутүргеннен»!
Келеді, әне,
Күн – ару жайнап күліп,
Құз-таулардың
Етегін жайлап түріп...
Пәк табиғат
Сөйлейді мың бояулы,
Сиқырлы үнге
Не түрлі аймақ тұнып.
Тау бөктері
Қалың шөп бетегелі,
Жұпар иісі
Елітер өте мені...
"Қайырлы таң!
Армысың, тіршілік!" – деп
Әтір гүлдер
Кірпігін көтереді.
Жасыл қанат қарағай,
Аршалары,
Көздеріне
Көк жасыл тамшы алады.
Жаңа оянған гүлдердің
Шашын өріп,
Жүгіреді
Керімсал таң самалы...
Табиғат құдіретін
Жиі ұқтырған,
Сұлулыққа еліте
Ұйып тұр маң...
Бұл не деген керемет!
Қараңызшы,
Алақандай
Ауылға сыйып тұрған?!
Әсемдікке
Тым биік талғамдарың,
Осы арада
Еңбектен жанған бағың.
Тұрғындары ғажайып “Таутүргеннің”,
Сендердің де
Бар ма екен армандарың?!
Жастарың бар,
Қария-қарттарың бар,
Нұр шуағын көңілдің
Ақтарыңдар!
Ертегілер еліндей
Жәннат жерден
Ғұмырлық бақ табыңдар!
Бақ табыңдар!