12.09.2022
109
ТАУЛАР
Өркеш-өркеш асуы, биігі мың,
Биіктікті өседі сүйіп ұлың.
Ізі қалар жортқанда орғып-орғып,
Ғажайып таутекесі, киігінің.
Алыстан таулар ой-хой мұнартады,
Өрекпіп көңілімнің құмар шағы.
Бір сәтке шабыт алам тауларымнан,
Шыңдарым көп қой алда шығар тағы.
Өткізсем деймін кейде бір аптаны,
Төсек болар қаулаған құрақтары.
Баурайынан ағады ертелі-кеш,
Шымырлап тұп-тұнық су бұлақтары.
Соған батып күн бір кез, таң да атады,
Өршілдікті тау әркез аңдатады.
Суықтықты ұқтырмас, аппақ ұғым –
Оның ұшар басында қар жатады.
Оянам тәтті ұйқымнан елең етіп,
Сезініп алып таудың кереметін.
Бүлдіршінге «таудай бол!» деген сәтте,
Ата-анасы қуанышқа кенелетін.