ХАНШАЙЫМҒА
Қалт айтпайды ер халқым айтылғасын,
Көрсету хақ жақсының бай тұлғасын.
Ханшайымжан, қарымды журналиссің,
Бағыты айқын басылым – «Айқындасың».
Қарап қалар өзіңе елеңдесе,
Қазақ қызы қайсы, кім, көрем десе.
Қос бұлақтай жарысқан бұрымың да,
Ішкен асын қоятын өнер десе.
Сындырды екен қалайша сағыңды кім,
Шығушы еді арындап жалынды үнің.
Осындай бір ойменен Ақтөбе кеп,
Жаздың кешін тебіреніп Табылдының.
Қай іске де белсене киіп кетіп,
Бар қырынан көрсетер сүйікті етіп.
Әнін жаттап, талантына тағзым етіп,
Ағаң рухын жібердің биіктетіп.
Дүниеден тұрлаусыз тұрақ болмай,
Кетсе де ақын әндері жұбатқандай.
Аласапыран сезімді жиып тастап,
Жанарыңнан төгілер шуақ қандайІ
Ханшайымжан, іркілме жолың алда,
Сапарыңда тағдырлар жолығар да.
Көңілің бір марқайды, мақтау алып,
Иманғали ағаңның қолынан да.
Жатыр демей күндерім текке кетіп,
Ешбір жанды көрмеген өкпелетіп.
Көп болса ғой өзіңдей қарындастар,
Жіберетін жаныңды көктем етіп.
Екшеу қиын өмірдің ақ-қарасын,
От боласың, сол үшін шоқ боласың.
Жастық жігер дем беріп өн бойыңа,
Зуылдасын қаламың, тоқтамасын.