12.09.2022
  99


Автор: Бижан Қалмағанбетов

КҮРМЕК

Сен боп сөйлеп, тілдескен,
Қалмайды ешбір дүрмектен.
Құтылмай -ақ қойдық-ау,
Қайда барсақ күрмектен.
Сезіп дұшпан, жақынды,
Айласын да асырды.
Жамылуға шебер-ақ,
Лауазым мен атыңды.
Құлашты кең сермейді,
Әлсіздерге ермейді.
Сәл қысылса жаңылмай,
Дөкей ағам сен дейді.
Мақтап үйің, ордаңды,
Дүниеқоңыз, мал жанды.
Жырып кетер аузыңнан,
Сыбағаң мен олжаңды.
Өзіңменен дос сана,
Мені жұртқа тастама.
Дей тұрса да ол байғұс,
Өсек тасыр басқаға.
Ие қолпаш, құрметке,
Кетеді ән сап, билеп те.
Күріш болып су ішкен,
Ұқсайды олар күрмекке.





Пікір жазу