12.09.2022
  140


Автор: Әлімқұл Данияр

Қалалық новелла

Мына түн қорқынышты,
Сұрапыл, зор тынысты.
Жапалақ қона алмай,
Жарғанат қорқып ұшты.
Қанаты қияқсыз-ау!
Бітпейді миятсыз дау.
Өбісіп жатыр екеу,
Мына түн ұятсыздау.
Жалғыз үй қаңырады,
Жақпаған шамын әлі.
Көзіне түннің қара,
Көшелер жамырады.
Көшеде маң тарылған,
Көліктер қаңтарылған.
Қалтырап оянады,
Қалалар қаңтар ұлдан.
Шаһарда қыстың әрі:
Мына түн ышқынады,
Талып бір естілгендей
Көктемнен құстың әні.
Хал сұрап, үштен бірін,
Қалтырап ішкен білдім.
Көктемдер сөніп кетті,
Көзінде үскен гүлдің.





Пікір жазу