11.09.2022
  120


Автор: Сағыныш Намазшамова

Бір аунап түсті Күн тағы...

Бір аунап түсті Күн тағы,
Тыраулап кетті түндерім.
Қылаулап қардың ұнтағы
Сыр аулап тұр ма, білмедім.
Тоңдырып тұрып қолына
Қондырып жатыр қараша.
Соңғы үміт демей, сорыма
Сендірші мені балаша.
Көз ілгім келмей сандалам,
Сезімнің жерлеп мүрдесін.
Болармын қалай тәнге алаң.
Жаныма балап жүргесін.
Дәл солай, мыңның ішінде
Менікі болар жоқ ешкім.
Мұнара мұңның ішінде,
Тұра алар енді емеспін.
Еміренбе және құшпа да,
Әйнектің арғы бетінен.
...Ұғатын мені құс қана,
Ұнатып қалма, өтінем.





Пікір жазу