ТУҒАН ЖҰРТЫМ...
Туған жұртым –
Тым аңғырт та тым аңғал,
Тұрағым-ау тұғыр тепкен Тұраннан,
Мандайыңа менмiн сенiң – Шырағдан,
Жағдайыңды менмiн сенiң Сұрарман.
Көктегi Айдан,
Жердегi Ойдан құралған
Көкiрегiмде – мың бiр мақсат, мың арман...
Сол мақсатқа жегiлген бiр құлыңмын,
«Құлыным!» деп құрақ ұшсаң – ұлыңмын.
Сол арманға құрбан еткен жан-тәнiн
Дала бейiл – данагөйiң, дарханың!
Күннiң нұрын,
Айдың аппақ сәулесiн
Әлдилеумен атса деймiн әр таңың!
Мен алтаудың аласына алаңмын,
Мен қорқаудың аранынан қорқамын.
Бүгiн сенiң ала алам ба еншiңдi,
Ертең сенiң бола алам ба қалқаның?
Қамын ойлап Атырау мен Арқаның,
Халiн ойлап ағайын мен алқаның,
Қарауылдап қасиеттi Хан тағын,
Табанасты таусылғандай талқаным, –
Кейде үйде Көкбөрiдей ұлимын,
Кейде түзде аш Қасқырдай жортамын!..