10.09.2022
  129


Автор: Тұрсын Жұмаш

ШАҒАЛАЛАР

Шағалалар,
Шағалалар зарлағасын,
Толқындар ұрып жатыр жарға басын...
Өмірде де осылай, өмірде де -
Біреу үшін күйесің, арланасың.
Шағалалар қанатын қағады да,
Зарлайды кеп, төмен қарай ағады да.
Қара жартас
теңізге кеуде тосып -
Тұрады үнсіз, қимылын бағады да...
Өмір деген ашыну емес пе еді,
Бұл көрініс ертегі емес тегі.
Теңізді еркелеткен қара жартас,
Кәдімгі қара нар болып елестеді.





Пікір жазу