10.09.2022
102
АБЫРАЛЫ ТАУЛАРЫНДАЙ АЙБЫНДЫ
Төлеужан ЫСМАЙЫЛОВҚА
Рухыңызбен
сырласып жүрмін көптен мен,
Шаршайды Ақын жыр маржанын көп терген.
Құдіреттің бірі Сіз ғой, жан аға,
Қол ұстасып кетіп қалған көктеммен.
Ешкімде жоқ, өкініш бар менде бір,
Ешкімді де жылатпасын енді - Өмір,
Әулиенің бірі Сіз ғой жан аға,
Әулиені түсіне ме, пенде бұл..;
Көрмейсіз-ау, аспандағы Ай-Күнді,
Жылағым кеп, жасырамын қайғымды.
Көктем жақта
жыр жазып жүр Әр ақын,
Абыралы тауларындай айбынды.