09.09.2022
  68


Автор: Төлеген Рахымжанұлы

Құрбандық пен Құмарлық

Жүремін тек шындықтың жетегіне,
Ақиқаттың тұрақтап мекеніне.
...Өтіріктің қойнынан шыққамын жоқ,
Оралғам жоқ өсектің етегіне.
Жармасқам жоқ жаланың шылауына,
Озбырлықтың көнгем жоқ бұрауына.
Жастайымнан әділдік іздегенім –
Тек әділет кіреді құлағыма.
Ауырғам жоқ дертімен күншілдіктің,
Қорқыта алмас күшімен міншіл-мықтың.
Өтіріктің түр-түсі көп дейді жұрт,
Еріп келем соңынан бір Шындықтың.
Осы жолда шаршармын,
шалдығармын;
Қателескен кезімді енді ұғармын.
Шындық болса – әділет.
Мен құрбанмын.
Шындық болса – махаббат.
Мен құмармын.





Пікір жазу