09.09.2022
  95


Автор: Төлеген Рахымжанұлы

Ойлар

Тыным бермей мазалайды ой күнде,
Еңсе түссе, көтерілмей бой мүлде.
Орыныңды таппаған соң өмірден –
Өкпеледің, өкпелемей қойдың не?!
Мақсат – менің жолдамам да, ар – мандат,
Тойдырғандай алдамшы үміт, жалған бақ.
Дүниенің кетігіне кірпіш боп,
Қалансам деп келем әлі армандап.
Көгершіндей көгімде ұшып жүр үміт,
Түнерген бұлт бара жатыр түріліп.
Бір қыран құс айдынында көңілдің
Оп-оңай-ақ шүрегейді тұр іліп.
Мына тағдыр минут сайын әр қилы,
Өзім ғана ап отырмын жарты үйді.
Шөгіп бара жатқан мынау еңсемді
Тұлпар ойлар тұяғымен тарпиды.





Пікір жазу