09.09.2022
  97


Автор: Төлеген Рахымжанұлы

Жыр нөсері

Толықсыған денені
Көремін де қызығам.
Төккім келіп өлеңді,
Жауар күндей бұзылам.
Күн нұры ма, жалын ба,
Шіркін, қыздың ажары-ай!
Ұшқын шашып жанымда,
Жарқылдайды нажағай.
Шап-шақ болып үстіне
Қона қалған киімін.
Алай-дүлей ішімде
Соғып өтті құйыным.
Жібектейін сызылған
Өзі қандай көңілді!
Көңілімен бұзылған
Жыр-нөсер боп төгілді.





Пікір жазу