09.09.2022
  193


Автор: Төлеген Рахымжанұлы

Уәде

Нұр жүзіне күн тигізбей,
Ант беріп ем:
бағамын деп,
Маңдайыңнан бір сүйгізбей,
Желден қорғап қаламын деп.
Қателеспес кісі бар ма,
айыбымды бойыма алам?!
Сені құстай ұшырарда
Жымиған-ды ойлы далам.
Кеудең өрт боп, төсің – жалын,
Көрінгендей айқын маған.
Кешір, жарым,
кешір, жаным,
Мен сөзімді қайтып алам.
Қылығымды еп көрем деп,
Тиді-ау деймін аздап тұмау...
...Ант берем деп,
серт берем деп,
Тұншықтыра жаздаппын-ау!





Пікір жазу