09.09.2022
  102


Автор: Төлеген Рахымжанұлы

Кербезім

Кербезім, кеңмаңдайлым, кермиығым,
Көзіңді-ай жалт-жұлт еткен зер киігім.
Жолыңа құрбан болсам деген сертпен
Шөліркеп махаббаттан шерлі иінім.
Жарасып сындар сымбат озды иығым,
Асылдай жарқ-жұрқ еткен жез киігім.
Өртеніп кете жаздап барып қалам,
Бұратын болсаң ептеп көз қиығын.
Сезімнің табу қиын тең бүйірін,
Сыр бермес сарт-сұрт еткен жел киігім.
Өзіңді құс мамықтай үлпілдетіп,
Тағдырдың көтерейін мен қиынын.
Арманым, қол жетпестей биіктейсің,
Шарт та шұрт зымырайтын киіктейсің.
Өзіңнен үмітімді үзгенім жоқ,
Ал әзір көзге біткен күйіктейсің.
Дағдарған ғашықтықтың күйі мынау,
Сөзіңді бересің бе, киігім-ау?!
Өзіңді сүйетінге нені айтасың,
Дәл өзің сүйгеніңе қиын... ұнау?!





Пікір жазу