09.09.2022
  75


Автор: Төлеген Рахымжанұлы

Арманым

Арманым жалғыз өзің, кермиығым,
Асылдай жалт-жұлт еткен зер киігім,
Адасып жүріп сенен күдер үзбей,
Аластап махаббатпен жол күйігін.
Билеген бұратылып жез киігім,
Белдеуден бері салсай көз қиығын.
Балама таба алмаспыз махаббатқа,
Бағасыз ете алмаспыз сөз биігін.
Жарқыным, қол жетпестей биіктейсің,
Жасанып орғып тұрған киіктейсің.
Жаныма жағатын сөз: “Мына сені
Жалғанда өте шығам сүйіп”, – дейсің





Пікір жазу