09.09.2022
  129


Автор: Төлеген Рахымжанұлы

Ойға батам

Тағдыр кейде мейірлі, кейде қатаң,
Кейде тарпаң, ал кейде жай момақан.
Негіздемек болам да соның бәрін,
Жалғыз тірек дәл мендей ойға батам.
Не біледі тереңді бойламаған,
Не бітірер уақытша қойған адам?!
Жүйелемек болам деп соның бәрін –
Жалғыз тірек дәл мендей ойға қалам.
Кім түсінер мұнымды байбалам деп,
Бір кісілер жүр ме осы бәйге алам деп?!
Шешпек болып түйінін көп сұрақтың,
Оңашада отырып ойланам кеп!
Шығам ойдан серпіліп, ширатылып,
Қызықтырып ән елтіп, күй батырып.
Ұшығына жеткізбес ойлар қамап,
Тағы бір кез отырам “ми қатырып”!
Көкдөнені көңілдің Құлагердей,
Өзгереді тіршілік тұра бермей.
Дүниенің кіндігін ұстап тұрған
Адамзаттың тағдыры мына мендей!





Пікір жазу