09.09.2022
  95


Автор: Төлеген Рахымжанұлы

Дұрысы – Қалиханмен мақтанғаным

Қалаға, кемеңгер жас – алпыстасың,
Бұл шақта ақшам алыс, талтүс басым.
Мол болсын ішкі тартыс шығармаңда,
Өзіңмен өмірде ешкім тартыспасын.
Мұзтаудай биік көрем шоқтығыңды,
Нақыштап көркем сөзбен соқтың үлгі.
“Мені айт” деп кезек күтпей таласады,
Қырық жыл өзің жазған көп туынды.
Тауысам санап айтып қайсыбірін,
Әр сөздің сан құбылған айшығы мың.
Данадай жаза білген шұрайлысын,
Арадай таба білген сай шырынын.
Қылығың – таза мөлдір сәби таңы,
Ұлығым, сөзің қандай салиқалы?!
Өлеңнің Тұманбай мен Қадырындай
Қарасөздің Әкім мен Қалиханы!
Өнбейді архив іздеп ақтарғаным,
Айтар ма қан-сөлі жоқ ақпар бәрін?!
Мадақтап жарытпаспыз Қалағаңды,
Дұрысы – Қалиханмен мақтанғаным!





Пікір жазу