09.09.2022
  111


Автор: Ұлыхан Сұлтанқызы

Қуаныш

Анаң тапса да қандай күні,
Саған барлық бақытты таңдайды ұлы.
Көңілсіздеу болғанмен кейбір істер,
Сәби онша білмейді қам-қайғыны.
Жылдар барын білмейді ол, ғасыр барын,
Сайрандайды бақшаның жасыл бағын.
Мәз болады төгілген жапыраққа,
Қызықтайды гүлдердің ашылғанын.
Қуанады жұлдыздар жымыңдаса,
Қуанады құрт-қоңыз қыбырласа.
Қуанады кисе бір жаңа киім,
Қуанады биесі құлындаса.
Қуанады аспанға ай шыққанда,
Табанымен басады айшық таңба.
Жүгіреді жүгенін ала салып,
Бала құлын кешегі тай шыққанда.
Жаралғандай өзі үшін арнап бәрі,
«Машинасы», «маузері», қармақтары.
Тіршіліктің балаға бәрі базар,
Қуаныштың таусылмас тармақтары.





Пікір жазу