07.09.2022
  100

Автор: Ермұрат Зейіпхан

Жаным жүрер далада сайын.

Жаным жүрер далада сайын,
Шаттығың қайда жаз айғы.
Мылтық дауысы көбейген сайын,
Құстың үні азайды.
Алыста емес іріген ірге,
Күніңе қайбір қол артам?
Жоғалған құстың бірімен бірге,
Жанымды мен де жоғалтам.
Жүдеуің бұл ма жүрегің аман,
Одан да әрмен жүдерміз,
Жасыл әлемді адыра қалған,
Аңыз ғып айтып жүрерміз.


  дала Ермұрат Зейіпхан өлеңдері Ермұрат Зейіпхан

Қарап көріңіз 👇

  Ғұмырда қысқа оянып.... ᐈ
  Қараңғы зымыстан түнде... ᐈ
  Күлім қапты орнымда... ᐈ
  АЙ-КӨҢІЛ ᐈ
  Орама майға, орама шөпке... ᐈ


Пікір жазу