05.09.2022
  95


Автор: Серік Ақсұңқарұлы

Адам – Түрі түтігіп...

Адам –
Түрі түтігіп,
Қызыл тілі тұтығып,
Келген кезде құртуға
Кетеді ылғи құтырып!
Тектім көшті дүркіреп,
Құл болмай-ақ құлқынға.
Құнанбайды құртып ек,
Құлдық қалды – жұртында.
Күмбез құлап аспандай,
Болдық қара басқандай:
Құм жиылып –
Тас болмай,
Құл жиылып –
Бас болмай...





Пікір жазу