05.09.2022
  104


Автор: Серік Ақсұңқарұлы

Балжаласпады бақастар ақыры...

Балжаласпады бақастар ақыры,
Үстінен төнді, өрді апат.
Қаншама марқұм қапаста жатыр,
Жер асты – алып көр-лақат!
Өмірдегі өксік мағыналардың
Өлеңге көшіп дірілі –
Запыран құсқан заманалардың
Сүйегі көрде шіріді.
Жоғалтты талай ерін жер беті,
Көбін талақ қып тастады.
Клеопатралардың керім келбеті
Көмескі тарта бастады...
Жұлдыз да жанып – сөніп қалады
Аспанда аздап сән құрып.
Лениннің өзі өліп барады,
Лирика ғана – мәңгілік.





Пікір жазу