Бір ақын жүр біздің елде – көп емес....
Бір ақын жүр біздің елде – көп емес.
Көрмеген жөн– көзді нұрға бөлемес:
Сүйген жері – қара таңба, қасірет,
Жүрген жері – айқай-шу мен төбелес!
Ұстанатын дәстүрі де, салты – ескі.
Жай жүрген жоқ…
Іздеп жүр ғой Дантесті!
Хайям анау --
Шарап құмар маскүнем,
Пушкин анау –
Дуэльде өлген қанкешті…
Қай ақын кеп жарылқады қай елді?!
Өзі – кедей, жақтырмайды бай елді!
Күйеді екен өз -өзінен өртеніп,
Сүйеді екен өңкей сұлу әйелді!
Бір ақын жүр қайғылы һәм күлкілі!
Қазақ- қалды, жырлайды екен түркіні.
Бұл түгілі Мағжан да от басқан,
Өстіп жүріп, өртенеді-ау бір күні!
Көк Бөрі деп өлең жазып не түрлі,
Көзі оттай боп, мазамызды кетірді.
Оны көрсе – біздің елдің иттері,
Дүрлігеді –
Қасқыр көрген секілді!
…Франция –
Франсуа Вийоннан әзер құтылды!
Ұлыбритания –
Байроннан әзер құтылды!
Қазақстан –
Мұқағалидан әзер құтылды!
Мынаның да түрі жаман, көкешім,
Көкке қарап ұлитығын сықылды,
Тұтып кетіп, құритығын сықылды…