03.09.2022
  88


Автор: Серік Ақсұңқарұлы

Ойда жоқ жасыл жайлау… жар бұрымы...

Ойда жоқ жасыл жайлау… жар бұрымы,
Запыраны – шек-қарынның зарлы-мұңы –
Мен көрдім қырт пен құрттың патшалығын,
Аузынан ағып жатқан қанды іріңі…
Ішеді езуін – көбік сабындатып,
Күйсейді…
Дамыл да жоқ жағында түк.
Күледі…
Несіне осы мәз болады,
Аузынан қанды іріңі ағып жатып?
Тәңірді тәлкек қылған мен екен деп,
Мәз-мейрам бұ да болса келекем деп.
…Құранға шығып нан жеп жатқандарды,
Құдай да елемей тұр –
Ел екен деп.





Пікір жазу