Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Жаумады бұлт күмбездi кезгенiмен,
Аспан тұр өзi терлеп өз демiнен.
Жанары жасаураған осы аспанды
Бiреудiң көргендеймiн көздерiнен.
Көрдiм мен кең дүниенiң солғын шағын,
Сөнiптi көкжиектен торғын сағым.
Бурыл бұлт бiрсiн-бiрсiн жер тарпиды
Тамшысы бұрқылдатып жолдың шаңын.
Жау, жаңбыр, ағыл-тегiл, астан-кестең,
Бұл да бiр бағым болсын бастан кешкен.
Менiң де нөсерлейтiн мiнезiм бар
Кеудемде найзағайлы аспан көшкен.
Аспан-ау, сен бiр жатқан ақын әлем,
Ғашықпын нөсерiңе, отыңа мен.
Селдетсең – жас кеудемде терезе бар,
Мен соны ашып тастап отырар ем!
Болады аспаннан да сыр бағуға,
Адам – бұлт, жауу үшiн тырбануда.
Селдет, бұлт!
Долы дауыл қуып кетiп,
Күнi ертең зар боларсың бiр жаууға!