31.08.2022
  97


Автор: Ұлықбек Есдәулет

Қобалжу

Өз iсiме жүз ұялам, жүз налып,
Кеудемдегi жүрек емес, сыздауық...
Бiр досымды өкпелетiп алдым мен,
Бәрi сенiң кесiрiңнен, қызбалық!
Дөңбекшимiн түн ұйқымды төрт бөлiп,
Ең сұрапыл сәттерiмдi өткерiп.
Тағдыр тепсе обал жоқ деп өзiме,
Тiстенемiн иттен арман жек көрiп.
Өрекпiген өз iсiме күйiнем,
Өз-өзiме қара бұлттай түйiлем.
Дар алдында ән салуға бар едiм,
Ар алдында иманымды үйiрем.





Пікір жазу