31.08.2022
  222


Автор: Ұлықбек Есдәулет

Табиғат пен Ақын

Бұл жалғанда екеу ерке:
Бiрi – ақын,
Бiрi – табиғат долылықтан тұратын.
Бiр-бiрiне айбат шегер екеуi,
Тек екеуi бiрiн бiрi ұғатын.
Табиғатта сезiм жоқ деп ойламан:
Ол да – ақын!
Бiлер мұны бойлаған.
Ақыныңды ақын еткен табиғат,
Кез келгенде мұндай сана болмаған.
Бiрiн-бiрi жүрсе дағы тiрсектеп,
Бөлек өмiр сүре алмайды бiр сәт те.
Ол екеуi – екi қылыш!
Қашан да
Армандайды жалғыз қынға сыйсақ деп!





Пікір жазу