31.08.2022
  86


Автор: Ербол Бейілхан

КҮЗ КӨҢІЛ...

Сарғайған жапырақ сағынышымды,
Сары күз, неге ұзарттың.
Жүрегім құстай алып ұшулы,
Тағы да неге, құмарттың!?
Мазасыз мына, күз көңілдегі,
Ойлардың бұлты көшпелі.
Арғымық мінез, іздедің нені,
Арманға ғұмыр жетпейді!?
Ғаламды шарлап дүлдүл қиялым,
Қара жер саған келемін.
Жаза бер, енді жырды миялы,
Қаламұштағы өлеңім...





Пікір жазу