31.08.2022
  94


Автор: Ербол Бейілхан

АСПАНДАҒЫ ХАТ

Аққу – Көктем қоштасты
қанатында тырнаның,
Қаздар шертіп барады қоңырлатып
сырлы әнін...
Көйлек киген көктемді шешіндіріп
Күз – жігіт,
Бөдене – уақыт бөстіріп
жастығымды ұрладың...
Шымшық – күндер ұшады,
ұясына күн құлап,
Шағала – арман қоштасты
ақ айдынмен шын жылап.
Жетім күзбен қоштасып
шарқ ұрады бәбісек,
Күз аспаны жылайды
кәрі қыздай тұнжырап...
Сағынамын хат тасыр,
қарлығаштың қанатын,
Күз келгенде осылай таусылады тағатым!..
Қиялыма мінгесіп көкті тіліп барады,
Тырау–тырау тырналар
аспанға хат жазатын...





Пікір жазу