31.08.2022
  99


Автор: Ербол Бейілхан

САҒЫНДЫМ МЕН

Таң сәріде, түсте, іңір, ақшамда,
Өзің жайлы ой бүр ашады бақшамда.
Мынау жел ме, бізді жіпсіз жалғаған?
Мені кімнен қызғанасың, таң қалам!
Бізді бөлген өтіп жатыр Уақыт,
Сен жыладың, ала алмадым уатып.
Бәрі жақсы, мұңға ерме, шырағым,
...Мен де сол сәт жүрегіммен жыладым.
Жүрек қалды - жүрегімді саялай,
Бақыт тілеп, алақанын жаяды Ай.
Күдік, аңсау, сағыныш па шексіздік,
Айлап, жылдап мұңға маңдай өпкіздік.
Күннен іздеп, айдан іздеп көзіңді,
Таппай ақыр болып алдым төзімді.
Сағындым мен. Хат ұшырып қауырсын,
Көріскенше жүрек тағы ауырсын!
Көзде мұң сол... Ойым - сергек, санам - дүр,
Қайда жүрсең, аяулы жан, аман жүр!





Пікір жазу