31.08.2022
  94


Автор: Ербол Бейілхан

ЖИРЕН КҮЗ

Жирен Күз. Қобы тартып, жыра салған,
Түсіме тау кіреді қына шалған.
Жаз – дәптер күнге тиіп сарғайыпты,
Бұлт ойнап, қызыл-жасыл сия тамған.
Құс қайтты!.. әуен қалды жүрекке еніп,
Құлжалар шайқасады күйек келіп.
Індерін шолақ саусақ суыр жауып,
Жатады ұйқылы-ояу түнекке еніп.
Текелі Сүмбіле өтті суық шалған,
Шағыл – Ой, сені қайтем тұйықталған?
Шыт көйлек бұлт сүйгенде
шыңның басын,
Орамал сыйлап сені сүйіп қалғам...
Күз ару – демін жұпар, құшағың бал!
Желменен көшіп жатыр құса құмдар.
Қараша. Қайтқан қазды қия алмайсың,
Жирен Күз, жер тарпыған тұсауың бар...





Пікір жазу