29.08.2022
  256


Автор: Мақпал Жұмабай

Ана

Ақылмын. Армын. Жүрекпін. Оймын.
Осының бәрін сезіну ғой - мұң.
Дауылдатса да, құйындатса да,
Мен Жерге мүлдем ренжуді қойдым.
Өйткені, онда сен барсың, Ана!
Қатігездіктен қаймыққан өрлік,
Балбал тастардан ойды ұққам сендік.
О, сені жылап тұрып та сүйем
Соры көп біздің бойлық пен ендік.
Өйткені, онда сен барсың, Ана!
Айдыным. Тауым. Орманым. Тасым.
Бәрі де –асыл, бәрі де – асыл.
Орнайды түбі бұл мекенге бақ
Солардың жасы құрғатылғасын.
Өйткені, онда сен барсың, Ана!
Қаптаса-дағы жер бетін қауіп,
Кетсе де барлық адамдық ауып.
Сонда да мына ғасырды тастап
Ешқайда менің кетпесім анық
Өйткені, мұнда сен барсың, Ана!





Пікір жазу