29.08.2022
  82


Автор: Имашхан Байбатырұлы

Қаланың дырдуынан қажыған шақ...

Қаланың дырдуынан қажыған шақ,
Үстімнен сыпырылып тəжі-мəнсап.
Қанат қып сағынышты құстай ұшып,
Келемін туған жердің жазын аңсап.
Жат – жұртқа жан емес ем таба қылған,
Таниды ол көңілді – күйді қабағымнан.
Тілазар болады-ау деп қауіптенбей,
Сүйеді мұртты ауызымен табанымнан.





Пікір жазу