Туған жер тамаша-ау таныса!
Туған жер тамаша-ау таныса!
Даламда жаңбырға жуынған,
Көктемгi гүлдермен жарыса
Осында бiр кезде туылғам.
Қай заман ол гүлдер солғалы,
Гүл-тағдыр – тым қысқа
емес пе!
... О, сонда даламның жолдары,
Бастайтын жол ма едi
келмеске?!.
Жоқ, олай ойламан тiптi де,
Санада жарқ етер сауалдай,
Мынау гүл сезбейтiн түктi де,
Бiр гүлден сондағы тұр аумай...
Кел, гүлiм, тiл бiтер дөңеске,
Жырлайық туған жер даласын.
Мен кетсем кетермiн келмеске,
Сен бiрақ осында қаласың.
Сондықтан салып ап құндаққа,
Өзiмдi көргендей қайта бiр.
Болашақ бәйшешек ұрпаққа,
Мынау бiр жырымды айта жүр.
Қыс болып келетiн қар басқан,
Ұры деп елемей уақытты.
Ұрпақтан-ұрпаққа жалғасқан,
Туған жер гүлi де бақытты...
О, сонда тамаша-ау таныса,
Туған жер жаңбырға жуынған,
Жырымды гүлдермен жарыса,
Осында бiр кезде туылған!..