Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Қарқаралыда тас тұнба,

Баянсыз күннен кем жүдеп.

Мәдидің бұлты астында,

Әулиекөл тұр мөлдіреп.

Әлие аз ба ол маңда?

Шалқыған сәуле кемері.

Заманнан заман озғанда,

Шайтанкөл дейді неге оны?

Басына таудың байланған,

Шағырмақ бұлт – жібек құс.

Қарқаралыны айланған,

Сол бұлт әлі жүр өксіп.

Бауырын шыңға сүйдіріп,

Сынғанда бұлттың қияғы.

Өзегін удай күйдіріп,

Көлге ащы жасын құяды.

Келемін өрге ылдидан,

Кезегім келді, ай, тағдыр!

Әулиекөлге кір құйған,

Заманның өзі сайтан-дүр.

Мәдидің асау бұлттары,

Нардай шөк тауға бұрылмай.

Жанарға толсын шық тағы,

Әулиекөлдің суындай.