23.08.2022
  88


Автор: Қажытай Ілиясұлы

Өң мен түс арасында

Әсерлі әлпет, мойылдай мөлдір жанарың,
Түсінесің бе, түсімнен шықпай қаларын?..
Риясіз ізет, сөлкебай сөзің сыңғырлап,
Кетірді дағын жаныма түскен жараның.
Үшкірсең, сені әспеттейтіндей әр әнім,
Лебіңе құдды торғындай толқып барамын!
Ақ мамық гүлдер үстіңнен ұшып, түсімде,
Қауырсын қатпар түгесілгенше қарадым…
Ырқыма көнбей, ашылды-ау, ақыр араным,
Ершікешпіз ғой, қайрайтын қару-жарағын…
Лапетпе сезім бойымды билеп әкетті,
Қылымың мұны не дейтін еді, қарағым?..





Пікір жазу