20.08.2022
  100


Автор: Хамит ЕСЕМАН

Басайын деп бойдағы ұлы аптығын...

Басайын деп бойдағы ұлы аптығын,
Қарашаның аспаны жылап бүгін.
Сен екеуміз оны да жұбата алмай,
Жүргенбіз айналшықтап бұлақты мың.
Бұл мінезін біздерге басым етті,
Төбемізден жалт ойнап, жасын өтті.
Құшағымда сен барсың, бақыттымын,
Ал далада бір гүл жоқ, қасіретті.
Өлеңімді жатса да құп алып түз,
Салмаса да жүрекке бұғалық күз;
Ен далада гүлдердің жоқтығы үшін,
Қарашаға наз айтып жыладық біз.
Гүл сыйлағым кеп еді саған гүлім,
Қос гүлдің тілер едім амандығын.
Маңдайымызға ол сәттер жазылмаса,
Қарашаның я менің жамандығым.
Енді артық сөйлемейін күнә болар,
Қасиетті қара өлең шүбәланар.
Қарашада барлық гүл солып бітсе,
Сәуірде бүр жаратын шығар олар...





Пікір жазу