20.08.2022
  83


Автор: Хамит ЕСЕМАН

Шартарапқа шашылып мұң көздегі...

Шартарапқа шашылып мұң көздегі,
Шайқалып тағдырымның тұр безбені.
Бақыттың жұлдызындай айнамкөзге,
Ғашық болған ақын ем бір кездері.
Сыйлап едім жанымның жырын бұла,
Білмеймін ниетімді ол ұғынды ма?!.
Құстардың қанатынан тамған өлең,
Арзу болып айтылды бұрымдыға.
Тең көргендей болғанда бақты да біз,
Арманымды алдады аққұба қыз...
Сол күні жалғыздықтан мұңайдым мен,
Ақынбыз, мұңаюға шақ тұрамыз.
Елегем жоқ аспанның күркірін де,
Сөйлеп жаттым түндерде жыр тілінде.
Содан бері қорқамын жүрегімнен,
Тұнатындай қыздардың кірпігінде.
Арудың шәрбатына шөлдегендей,
Жатар болды жүрегім емге көнбей.
Жүзіне жер бетінің бар тозаңын –
Жинап ап, жүрген шығар ол да мендей.





Пікір жазу