20.08.2022
  89


Автор: Хамит ЕСЕМАН

Ешкім де қозғалта алмас мық тағынан...

Ешкім де қозғалта алмас мық тағынан,
Хан болсам іргесіне құт дарыған.
Қаһарланып өзімше жарлық қылсам,
Ләззат алып бәрінің бұққанынан.
Жұрттан асып даңғайыр даналығым,
Жалғасам қос құрлықтың аралығын.
Сұлулар бір көруге құштар болса,
Иығынан төгіліп қара бұрым.
Дұшпанның көзінен қан сорғаласа,
Пенде біткен алдымда жорғаласа.
Періштелер қорғаса рухымды,
Сол иықтан сайтандар арбамаса.
Жатар едім есіме ап өткенімді,
Осы күнге еңбекпен жеткенімді.
Мені сүймей кеткен сол бұраң белдер,
Көзімен көрсе хан боп кеткенімді.
О, мені кім кезінде сөз етпеді,
Өкінер келді олардың кезектері.
Сұлулар қолы жетпей жүрер ме еді,
Өкініштен өртеніп өзектері.
Уақыттан асып туған данышпандай,
Тақта отырса жарқырап қарыс маңдай.
Ата жауым күн кешер бәлкім сосын,
Айға шауып мерт болған арыстандай.





Пікір жазу