20.08.2022
  91


Автор: Хамит ЕСЕМАН

Жазықтымын-ау...

Жазықтымын-ау,
Жазығым сол ғой сені ылғи сағынатыным.
Нәзіктігің-ау,
Сағынбашы деп жалынатының.
Өзекті тіліп өкініш өріліп түнде,
Өкіндім өрелі арманым.
Кеткендей қырық қабырғам сөгіліп мүлде,
Мен оған көне де алмадым.
Кеттің ғой болмай шуақ көшелі,
Желкенді бұлттар төбемнен жылап көшеді.
Жүрегіңдегі жауқазын солған да шығар,
Құрғаған болды біз барған бұлақ кешегі.
Жұмбақ екенмін,
Туғалы шешілмей келем,
Сияқты шөгерілген көшімдей өлең.
Осы түн саған бір өлең жазбасам егер,
Өзімді бұл дүниеде кешірмей өлем.





Пікір жазу