20.08.2022
  108


Автор: Хамит ЕСЕМАН

Шаһарда біздің сұлу бар еді...

Шаһарда біздің сұлу бар еді,
Адам біткенді шайыр қылатын.
Жанарындағы жылу да әдемі,
Мейірім сыйлар қайырлыға тым.
Сұңқар бойынан кие білінді,
Пір тұтты-ау сірә Ұмай Ананы.
Дәл мендей ол да сүйеді мұңды,
Дәл мендей ол да жылай алады.
Ләйлідей еді,
Болдым да Мәжнүн,
Ғазалдар жаздым күйге еніп текті.
Жүріп ол сұлу көз алдымда аз күн,
Сәл кейінірек үй болып кетті.
Өмірден жүрдім жеріп неше мен,
Күрең тартқасын білдей арманым.
Сол бір сұлуды көріп көшеден,
Тәкаппарлықтан үндей алмадым.
Есіме түсті енді таба алмайтыным,
Қалып еді ол кезігіп қайдан.
Сынған кесенің жамалмайтынын,
Мен одан бұрын сезініп қойғам.
Аспан жылап тұр,
Сұраған мұңым,
Екеу болыпты еңісте шынар.
Періште емес шығар ол бүгін,
Бәлкім қателестім, періште шығар.





Пікір жазу