Шашубайша сөз алып ағайынға...
Шашубайша сөз алып ағайынға,
Қайың да жоқ сөйлесер маңайымда.
Қайда жүрсің Жәнібек? Осы өлеңді
Жәкемнің бір әні деп салайын ба?
Жылап келіп дүниеге, күле бердім,
Көкірегімде болған соң – жүрегі ердің.
Жаман заман жағамнан алды-дағы,
Орнымнан мен де өре түрегелдім.
Көкірегімде болған соң – жүрегі ердің.
Көк аспанға кеудемді тірегенмін.
Көк Тәңірін көрген соң, жер тәңірін,
Елең қылмай, бетіммен жүре бердім.
Жүре бердім сенше, өмір сүре бердім,
Жер құштым да сан мәрте, – түрегелдім,
Сақылдап бір күлу ме дүние жалған?
Күле бергім келеді! Күле бергім...
Артым – ойран болғанда, алдым – мейрам,
Ұша-ұша, қанатым, талдың қайран,
Қазақ болып жаралған ғажап екен,
Шашубайдай жалғанда салдым сайран.
Айхой, жалған,
Салдым сайран,
Артым – ойран,
Алдым – мейрам,
Ғаламның дидарына қалдым қайран-ай!