20.08.2022
  100


Автор: Ықылас Ожайұлы

АБСТРАКЦИЯ

Қару тұр қасқайып...
Тіл қатып өткен шақ ізінен.
Ағарған шаштардың азабын оқыдым
Қанжардың қылпыған жүзінен.
* * *
Жарқылы жаныңды қақ тілген
Ғашықтық – сол дерттің жарасы.
Мен білсем, екеуі
тамырлас, тым жақын
Қыз бенен қылыштың арасы.
* * *
Қыркүйек...
Қайтқан құс сорабы,
Менің де кеп еді ұмтылғым,
Тостаққа тұндырып ұсынды құдаша
Бір жұтым аққудың сұңқылын.
* * *
Түнімен түс көрдім,
Анамның дауысын таныдым.
Таңертең сол түстің...
Көзімнен көрпеге төгілген
Тауып алдым мамығын.





Пікір жазу