13.08.2022
120
Көктемгi арнау
(ұйқассыз өлең)
Сен жүрсiн деп
жапырақтардың арасынан төгiлген
жинап алып айдың аппақ жарығын
көк шалғынға соқпақ етiп төседiм;
тыңдасын деп өзiңдi
осы көктемде шығарған
жазып алдым тырналардың жаңа әнiн;
шомылсын деп өзiңдi
кемелермен толқындарын тегiстеп
сүртiп алдым ақ бұлтпен көл бетiн;
сенi тыңдап жатсын деп
iлiп қойдым терезеңнiң алдына
жаңбырларын көктемнiң.