10.08.2022
85
Нөсер
Тал шайқалып, жапырақтар сусылдап,
Танго билеп тұрғандай ма сыршыл бақ.
Таңғажайып шиқылдаған құс әні,
Төгілтеді жезсырнайдай – бұлбұлша.
Таңғы әлемнің шағы осынау тербеді,
Тұнып тұрған дерсің аңыз-ертегі.
Тәй-тәй қылып ертеді ана жанына
Тұлымшағы желбіреген еркені.
Тына қалды дала кенет тылсым сәт,
Тамшылады тереземе тырсылдап.
Тамшы деймін, жаушы деймін, жаңбырым,
Тарту етіп мен берейін жыр жырлап.
Төкті нөсер,
кең даланы ұйытып,
Бусандырып – төсін жердің иітіп.
Тамашаға көз тігеді тірі жан,
Тыныс берген табиғатқа сүйініп...