Түркия
Аңсарым ауа берді алыс жаққа,
Құмарттым қандастармен таныспаққа.
Түркия- түркілердің құт мекені,
Тартады тамырласым табыспаққа.
Жол түссе бауырластар жаяр құшақ,
Жақынмен жолығысу аяулы шақ,
Түріктің Анкарасы, Ыстамбұлы,
Ойлаймын қарсы алар деп Далам құсап!
Бірге ғой тегіміз де, дініміз де,
Бірге ғой тіліміз де, діліміз де.
Бас иіп сиыныппыз – Көк Тәңірге,
Бірге ғой жүрегіміз, үніміз де.
Заманның желпи соғып желі оңынан,
Сілкінді селкеу мұңнан дала-қыран,
Таңы атып атышулы түркілердің,
Аумайды желдей ұшқан пырағынан!
Көңілдің көкжиегі көтеріліп,
Қиядан қияларға жетеді үміт.
Түркия – туысқандар Отаны ғой,
Түріктер – текті туған жетелі ұлт.
Жат жұртқа бермей туған топырағын,
Жайнатып, жайқалтуда жапырағын.
Қызығып, құштар болып, мерейі өсіп,
Арман ғып Түркияны отыр ақын.